cips & labne

Bu sabah uyanınca bugünün diğer günlere nazaran ekstra bir afacanlikla geçeceğini anlamıştim.Gözünü açar açmaz yatağın yanındaki komidine tırmanmakla başladı mesaiye.

Uzun zamandır yakınimda oturan annem nerdeyse hergün yardıma gelirken bugün gelmedi.Ve ben bu desteksiz gunde ac kalmam adina yapmam gereken ne varsa onceden yapmistim. Kapici kapiyi caldiginda Aras'i emzirdigimden acamadim, birgun once esim birsey lazimmi dediginde hayir dedim..vs.vs

Sonuç; Aç kaldimmm..Aras'in tum ogunlerini atlamadan sebzesi,eti,yogurdu,meyvasiydi derken bir baktim ki saat meyva saati olmus ben kahvalti edememisim.Evde hazir kek,çikolata tarzi birsüru şey vardi ve tuzlu olarak yiyebilecegim en ufak bir kraker yoktu. Bunlara gelmeden daha yemek olmadigini ekmekte kalmadigini belirtmeme gerek yok sanirim.

Dur oğlum ,ay düşme, eeeg o eeegg yeme, gel mama aç ağzini annem aaaaa, eee eee eee uyu oglum derken başimin döndüğünü farkettim. Baktim tuzlu namina tek sey patates cipsi. Açtim dolabi, çikardim labneyi. Bir cips bir cips daha...Baya iyi gidiyormus.Bu aç günüm bana yeni bir keşif sundu.

Patates cipsi ile labne peyniri deneyin, hatta üzerlerine labne sürüp misafirlere çikarin..çok pratik bir parti, sinema keyfi yiyeceği. Ha birde aç kalan anne yemeği..